ملاحظات پایداری در تصمیم گیری بودجه بندی سرمایه با محوریت «شهرداری کاشان»

شهرداری به عنوان یکی از موثرترین مراجع مدیریت شهری و بازوی اجرایی برنامه ریزی در پروژه ها و طرح های خود نیاز بهمنابع درامدی پایدار دارد اما امروزه بسیاری از شهرداری های کشور با معضل کمبود منابع مالی پایدار مواجه می باشند از اینرو یکی از مهمترین موضوعات مورد بحث در شهرداری ها، ناکارامدی در برنامه ریزی هزینه و منابع مالی پایدار می باشد که درنهایت به عدم موفقیت برنامه های پیش بینی شده و اجرای تمامی طرح ها می انجامد که موجب نارضایتی شهروندان می گرددبه این ترتیب ضرورت مطالعات بیشتر در این زمینه از اهمیت بالایی در جهت پایداری درامد و ایجاد کیفیت مناسب زندگیبرای شهروندان برخوردار است. بر پایه آخرین دستورالعمل ابلاغی وزارت کشور در سال ۱۳۷۹ نیز درآمد شهرداری های کشوردر هفت بخش، ۱۸ بند و ۱۳۰ زیربند، طبقه بندی گردیده است که این هفت بخش عبارتند از: - درآمدهای ناشی از عوارضعمومی (درآمدهای مستمر) - درآمدهای ناشی از عوارض اختصاصی - بهاء خدمات و درآمدهای موسسات انتفاعی شهرداریها -درآمدهای حاصل از وجوه و اموال شهرداری - کمک های اعطائی دولت و سازمانهای دولتی - اعانات، هدایا و دارایی ها - سایرمنابع تامین اعتبار. بررسی تجارب جهانی نشان می دهد شهرداری ها از چند منبع جهت کسب درآمد و تامین مالی برای ارائهخدمات شهری و تامین زیرساختها استفاده می کنند: نخست؛ درآمد ناشی از مالیات محلی (عوارض) است؛ مالیات محلی مهمترین بخش درآمد شهرداری ها هستند که جزء منابع درآمدی عمومی دولت محلی به شمار می آیند و شامل مالیات بر اموال ودارایی واقعی و مالیات بر مشاغل و مصرف است.حسابداری با تمرکز بر عملکرد مالی، نقش اصلی را در مفهوم بخشی به موفقیت در سازمان های تجاری مدرن ایفا کرده است. بااین حال، هنگامی که سازمانها در زمینه عملکرد پایداری به چالش کشیده می شوند، این تمرکز زیاد می تواند موجب ایجادتنش در تصمیم گیری شود. برای شناخت این محدودیت ها، چارچوب ها یا مدل های مختلفی برای توسعه حسابداری فراتر ازامور مالی و ادغام اقدامات و عملکرد پایداری مطرح شدهاند. در حالی که شواهدی در مورد کاربرد موثر این چارچوبها ارائهشده است، شواهد محدودی در زمینه اقدامات مرتبط با این موضوع که چگونه مفاهیم اساسی این چارچوبها ممکن استتصمیم گیری را شکل دهند، وجود دارد. از این رو, این پژوهش با هدف مطالعه و بررسی وضعیت منابع درآمدی شهرداریکاشان از لحاظ شاخص های پایداری طی سال های ۱۴۰۱ تا ۱۳۹۸ انجام شده است. پژوهش حاضر, کاربردی و روش بررسیآن, توصیفی- تحلیلی و اکتشافی است. گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و نیز میدانی و از طریق فرم های امتیازدهی ومصاحبه با مسوولان شهرداری بوده است. این مقاله به جای تمرکز بر یک چارچوب رسمی خاص، به بررسی این موضوعمی پردازد که چگونه تصمیم گیرندگان در زمینه های مختلف می توانند از مفاهیم قابل شناسایی و تمرکز مالی حسابداری درچارچوبهای مختلف برای رفع محدودیت های تایید شده استفاده کنند و آنها را تطبیق دهند. هسته اصلی ادغام "موفق"پایداری درک این نکته است که حسابداری معیارهای "ناقص" عملکرد را ارائه کرده و به طور کامل یا موقت فضایی را برایشناسایی معیارهای قانونی پایداری.جایگزین پارادایم غالب حسابداری می کند. ما دریافتیم که تفاوت ها در ادراکات فردی ازپایداری، در چارچوب محدودیت های فرآیندهای سازمانی پیشین، تاثیر زیادی بر سطح پایداری دارند.

Keywords:

حسابداری مدیریت زیست محیطی , بودجه بندی سرمایه , تصمیمات سرمایه گذاری پایدار , ملاحظات درآمد پایدار شهرداری , توسعه شهری , شهرداری کاشان , برنامه و بودجه مالی شهداری