جایگاه خودکارآمدی و خودپنداره تحصیلی در عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط خودکار آمدی و خودپنداره تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. خودپنداره تحصیلی شامل مجموعه ای از ویژگی ها، عقاید و دیدگاه هایی می باشد که توسط دانش آموزان درباره ی مجموعه مهارت های تحصیلی و اجرای شان تصور می شود و یک بخش تطبیقی است که در آن دانش آموزان مهارت ها و توانایی های تحصیلی خود را در مقایسه با دیگر دانش آموزان و هم کلاسی هایشان مورد ارزیابی قرار می دهند. همچنین خودکارآمدی تحصیلی باور دانش آموزان در مورد سطح توانایی هایشان برای برنامه ریزی و سازماندهی کردن و اجرای هرچه موثرتر کاربردهای دستیابی به موفقیت ها و مهارت های تحصیلی می باشد. خودکارآمدی تحصیلی را می توان به عنوان اطمینان افراد در مورد توانایی شان برای انجام موفقیت آمیز تکالیف تحصیلی در یک سطح مشخص شده تعریف کرد. این حس قوی، سطح بالایی از انگیزه، عملکردهای تحصیلی و توسعه ی علاقه ذاتی به ماهیت مبحث تحصیلی را به وجود می آورد. نتایج تحقیقات یک ارتباط قوی میان خود کارآمدی و خودپنداره تحصیلی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان را نشان می دهند. به طور کلی هر چه خود کارآمدی و خودپنداره تحصیلی دانش آموز مثبت تر باشد، آن دانش آموز از نظر تحصیلی موفق تر است. قضاوت ها در مورد قابلیت یادگیری یا انجام رفتارها در سطوح معین ارتباط قوی با موفقیت تحصیلی که دانش آموزان تجربه می کنند دارد. همچنین این عوامل ارتباط مثبتی با سطوح بالاتر موفقیت و یادگیری و به همان میزان با طیف وسیعی از پیامدهای تحصیلی تطبیقی نظیر میزان بالاتر تلاش اطمینان بیشتر در تکالیف دشوار دارد.

Keywords:

خود پنداره تحصیلی , خود کار آمدی تحصیلی , موفقیت تحصیلی