مبانی تاسیس اتحادیه مقاومت در حقوق بین الملل

دفاع مشروع به معنای دورکردن شخص متجاوز به حریم فرد باهدف تامین امنیت جسمی و روحی افراد جامعه ، در حقوق اسلامی و صحنه بین الملل دارای جایگاه خاص و بااهمیت است . البته این نوع عملکرد دارای ضوابط و شرایطی خاص است که با وجود اختلافاتی بروز و نمود یافته و در دین مبین اسلام نه تنها دفاع مشروع دارای اهمیت است ؛ بلکه دفاع پیشگیرانه و دفاع جمعی نیز حائز اهمیت است . باید توجه داشت هیچگاه اسلام به دنبال آتش افروزی و جنگ و کشتار نبوده است ؛ اما امنیت کشورهای جهان درهم تنیده شده و با هم مرتبط است و یک حمله مسلحانه شبیه یک بیماری مسری در کالبد جامعه ملت ها عمل می نماید؛دفاع مشروع جمعی می تواند به یک باره و به مثابه پاسخ بدون طرح و نقشه قبلی ، پس از وقوع حمله مسلحانه اعمال گردد یا بافکر و قصد قبلی و بر مبنای یک معاهده در مورد تجاوز و دفاع مشروع جمعی ، اعمال شود و یا ممکن است بدون آن معاهده باشد؛ بلکه شرط کافی و در واقع ضروری این است که چنین حمایتی مبتنی بر رضایت کشور مورد حمله واقع شده باشد، از شرایط دفاع مشروع جمعی عبارتاند از: ۱ صدور اعلامیه توسط کشور قربانی ، مبنی بر اینکه هدف حمله مسلحانه واقع شده است . ۲ درخواست کمک از سوی کشور قربانی حمله مسلحانه . ۳ گزارش به شورای امنیت توسط کشوری که با استناد به دفاع مشروع جمعی به یاری کشور قربانی می شتابد. ۴ وجود ضرورت. ۵ رعایت تناسب دفاع مشروع جمعی با حمله مسلحانه . ۶ فوریت در اقدام به دفاع مشروع جمعی . رویکرد جهاد یک رویکرد فعال است نه منفعل در نتیجه این نگاه پیشگیرانه یک گام جلوتر از نگاه منفعلانه عمل می کند،پس با محقق شدن شرایط مذکور تاسیس یک اتحادیه منسجم در مسیر این حقوق بین المللی چیزی خلاف قواعد موجود نیست ، درنتیجه می توان با توجه به ضرورت لزوم وجود یک اتحادیه مقاومت برای ایجاد همبستگی در میان کشورهای مسلمان جهت مبارزه قانونی با دست درازی بیگانگان ،که از برترین ملزومات جهاد و همچنین زمینه ساز احقاق حقوق ازدست رفته امت اسلامی اشاره نمود.

Keywords:

مبانی , دفاع مشروع , دفاع جمعی , اتحادیه مقاومت