گل شاه عباسی و اسلیمی در میراث فرهنگی مشترک ایران و گرجستان نقشتداوم (دوره صفوی و قاجار)

یکی از مولفه های مهم شکل گیری و یا ایجاد برخی مفاهیم مشترک میراث فرهنگی مابین کشورها، هم جواری مرزهایجفرافیایی است که منجر به مبادلات فرهنگی در طول دوره های مختلف تاریخی بوده است. ایران وگرجستان در طولبرخی دوره های مختلف تاریخی کشور واحد محسوب می گردید. نظیر برخی مفاهیم در قالب استفاده از طرح و نقشهخاص و مهم در تزیینات معماری و صنایع دستی اشاره نمود. فرض برآن است که شناخت و معرفی وجوه مشترک مابیندو کشور نقش مهمی در اقتصاد فرهنگی دارد و به واسطه سیاست گذاری های فرهنگی، از چنین فرصت هایی علاوه بربهره برداری اقتصادی می توان به رشدگردشگری پایدار منطقه دست یافت. در این مقاله به روش تاریخی، مقایسه ای،ضمن اشاره مختصر به پیشینه مشترک میراث فرهنگی، بناهای تاریخی و صنایع دستی ایران و گرجستان، به معرفی گل شاهعباسی و نقش اسلیمی به عنوان یکی از نشانه های دوره صفوی و قاجار در تزیینات معماری (کاشی کاری) آرامگاه میرزاابراهیم رضوی مشهد، مسجد شاه اصفهان ، مسجد جامع تفلیس و آثار موزه هنرهای زیبا گرجستان می پردازیم. بر اساسیافته ها تداوم گل شاه عباسی و نقش اسلیمی از دوره صفوی و قاجار درکشور ایران ، به صورت محسوس تری ادامه یافتهاست. همچنانکه موضوع خواهرخواندگی و تشکیل پرونده ثبت جهانی برخی از مفاهیم میراث فرهنگی خاص و مشترکشهرها نظیر: مجموعه حمام های تاریخی به عنوان عاملی مهم در توسعه فرهنگی وگردشگری سلامت نیز پیشنهاد می گردد.

Keywords:

گل شاه عباسی , اسلیمی , تداوم , میراث فرهنگی مشترک , دوره صفوی , دوره قاجار , توسعه گردشگری