سبک شناسی لایه بلاغی مثنوی سلسله الذهب

جامی شاعر پرکار و خوش قریحه قرن نهم ۸۹۸-۸۱۷ ه.ق در مثنوی سلسله الذهب ( سه دفتر و ۶۳۵۵ بیت) -اولین و بزرگ ترین مثنوی از مجموعه هفت اورنگ - به کمک آرایه های ادبی چون تشبیه ، استعاره ، مجاز و کنایه تصاویر زیباییخلق کرده است . مقاله حاضر سعی کرده به این سوال پاسخ دهد که جامی در این مثنوی به عنوان یک مثنوی حکمی وعرفان نظری تا چه حد از آرایه های ادبی به خصوص تشبیه در دلنشین تر کردن موضوع بهره برده است؟ یافته های اینمقاله که به روش کتابخانه ای و رویکرد تحلیلی انجام شده با بررسی صور خیال در این مثنوی که مهم ترین عناصر سازندهزبان شعر هستند و ابزار تاثیرگذاری در آفرینش تصاویر شعری به شمار می آیند، بیانگر این امر است که جامی در تصویرپردازی های خود با کمک ابزارهای بلاغی ، از عناصر متعددی بهره گرفته و تشبیه ( گسترده و فشرده) مهم ترین آرایه ایاست که جامی از آن استفاده کرده است. تعدادی ازاین آرایه های بلاغی در حوزه بیان) تشبیه ، استعاره، مجاز و کنایه( بابیان آماری در این مقاله بررسی شده تا برجستگی نقش تشبیه در این مثنوی بیشتر و بهتر مشخص گردد

Keywords:

سلسله الذهب جامی , تشبیه , استعاره , مجاز , کنایه