بررسی برخی نبردهای رستم در شاهنامه ی فردوسی با رویکرد گذر از هفت خوان

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 349

This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MAEICN08_059

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402

Abstract:

شاهنامه فردوسی حماسه ، ی ملی ایران، جلوه گاه، اندیشه ها، باورهاعواطف ، و مظهر روح و نشانه ی تمدن و فرهنگ ملت ایران است . این اثر گرانسنگ ،گزارش منظوم از پنجاه دودمان پادشاهی است که با تولد کیومرث، نخستین انسان و نخستین فرمانروا آغاز گردیده و با مرگ یزدگرد، آخرین پادشاه ساسانی در اثر حمله ی اعراب به ایران به پایان می رسد. نظر به این که حماسه از دل اسطوره زاده شده. در پهنه ی حقیقت معنا دارد پس همه کردارها و گفتارها جنبه ی نمادین دارد و البته زمان و مکان رویدادهای آن با زمان و مکان ملموس تفاوت ها دارد. در داستان های شاهنامه ، شاه، پهلوان و سپاه همواره در خدمت ملت بوده که مسوولیت آنان. پاسداری از کیان میهن و دفع دشمن و رفع ستم و گسترش داد و نیکی بوده است . پهلوانان نژاده و درستکار چون نریمان، سام، زال، رستم ، گودرز، گیو و. . . همواره در جهت گسترش نیکی و داد کوشیده انددر. این منظومه ی سترگ آنچه موجب حرکت و توش و توان برای پیروزی و سربلندی ملت ایران بسیار چشمگیر است ناستیزهاست . و این ستیز و تقابل ، حماسه را زنده و پویا نگاه داشته است . در شاهنامه بیش از دویست جنگ روی داده که نزدیک به سی نبرد آن جنگ های گروهی یا تن به تن رستم با دشمنان ایران است رستم . اب ر پهلوان آرمانی ایران در عمر هفتصد ساله ی خود همواره در خدمت ملت ایران بوده و برای نیک بختی ایرانیان میان جانفشانی ها کرده است . این پژوهش به روش (توصیفی - تحلیل ) نیروهای رستم دستان را مورد بررسی قرار داده و به این نتایج دست یافته است که رستم از خاندان های اصیل سیستان بوده و هدفی جز گسترش داد و نیکی نداشته است . رستم در هفت خان از امدادهای غیبی به واسطه ی سیمرغ بهره مند بوده. انگیزه او در گذر از هفتخوان، نجات کی کاووس پادشاه ایران و یارانش از بند دیو سپید بوده است . رستم مظهر مهر و کین ، خشم و مهر، لطف و قهر بود. همان گونه که سیاوش را رستمانه بزرگ کرد سودابه را با حضور شاه شمشیر به دو نیمه کرد.

Authors

غلامرضا تمیمی

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی ، موسسه ی آموزش عالی آفرینش ، بروجرد، لرستان

گلشن مرادی

دبیرستان فرزانگان، اداره آموزش و پرورش، شهرستان دلفان، لرستان