پارادایم های امنیتی_سیاسی مشترک روسیه و جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با تروریسم و بنیادگرایی در منطقه خاورمیانه

مجموعه ای رخدادها از سال ۲۰۱۱ جهان بین الملل را دستخوش تغییراتی نمود که یکی از آنها حضور پررنگ بازیگران غیردولتی بود که نقش نیابتی و اجرایی اهداف قدرت های جهانی و منطقه ای را بر عهده گرفتند؛ به تعبیر دیگر امروز تهدید اصلی بازیگران دولتی نظام بین الملل از جانب بازیگران غیر دولتی نوظهور بوده و در همین نقطه همکاری امنیتی دو کشور روسیه و ایران در حوزه مقابله با بنیادگرایی و تروریسم در منطقه خاورمیانه به یکدیگر گره خورده است؛ بر این اساس، پرسش مطرح می شود که، چگونه موضوع تروریسم و بنیادگرایی همکاری میان روسیه و ایران را تقویت نموده است؟ فرضیه ای که پژوهش بر اساس آن به نگارش درآمده، این است که، اهداف یکسان دو کشور در مقابله با بنیادگرایی سطح همکاری را ارتقاء داده و سبب تحول در روابط تهران_مسکو شده است؛ در همین راستا هدف مقاله؛ واکاوی رویکردهای سیاسی_امنیتی و سطح همکاری دو کشور در مقابله با بنیادگرایی و تروریسم است؛ نتایج مهم پژوهش نشان از آن دارد هرچند سطح همکاری ارتقاء یافته است؛ ولیکن پیچیدگی عوامل و رویکردهای واقع گرایانه ساختاری جهانی و منطقه ای دافع پیوند راهبردی ویژه دو کشور شده است. درهمین راستا پژوهش حاضر با باگردآوری داده های لازم از طریق داده های کتابخانه ای و اینترنتی و با روش توصیفی_تحلیلی به بررسی، تجزیه و تحلیل روابط داده های مزبور می پردازد و به همین منظور از رویکرد نظری نوواقع گرایی بهره گرفته شده است؛ تا با ارائه پیشنهاد ها، ماهیت نظری، راهبردی و عملیاتی آن نیز ملموس تر باشد

Keywords:

ایران , روسیه , تروریسم , سیاست خارجی , قدرت , امنیت.