بررسی ارتباط بین مالکیت مدیریتی با محافظه کاری، خطای پیش بینی و توانایی پیش بینی سود

معاملات سرمایه گذاران نهادی به اخبار سودهای جاری حساس است. از این رو مدیران انگیزه های فراوانی برای جلوگیری از کاهش سود دارند. لذا هنگامی که مالکیت سهام شرکت در بین عده کمی سرمایه گذار (به ویژه سرمایه گذاران نهادی)متمرکز باشد،مشکلات جدایی مالکیت وکنترل کاهش می یابد. هنگامی که سهامی که نهادها مالک آن هستند افزایش یابد، خروج از شرکت هزینه ی بیشتری دارد، زیرا فروش های عمده سهام معمولا مستلزم تخفیفات عمده است همچنین چون این سهام های عمده ،ارزش پولی زیادی دارند، در صورت غیر فعال ماندن سرمایه گذار نهادی و یا آگاه نبودن از عملکرد ضعیف شرکتهای موجود در پرتفوی، این سرمایه گذاران در معرض زیان بیشتری نسبت به سرمایه گذاران که منافع کمتری در شرکت دارد قرارمی گیرد. در این تحقیق بررسی ارتباط بین مالکیت نهادی با محافظه کاری، خطای پیش بینی و توانایی پیش بینی سود در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است برای رسیدن به این هدف سه فرضیه مطرح گردیده برای آزمون فرضیات تحقیق داده های ۱۰۶ شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک هدفمند برگزیده و از داده های دوره زمانی بین سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۱ برای انجام آزمون آماری مورد استفاده قرار گرفتند .روش آماری مورد استفاده در این تحقیق رگرسیون چندگانه به شیوه دیتا پانل بوده است. نتایج حاصله نشان دهنده این امر می باشد که رابطه بین مالکیت نهادی با محافظه کاری و خطای پیش بینی سود به صورت مستقیم و رابطه بین مالکیت نهادی با توانایی پیش بینی سود به صورت معکوس می باشد.

Keywords:

مالکیت مدیریتی , محافظه کاری , خطای پیش بینی سود , توانایی پیش بینی سود