ظرفیت های فقه حکومتی در تشکیل و توسعه نظام سازی تمدنی

فقه شیعه به عنوان میراثی ماندگار از فقهای پیشین، همواره بر بستر مبانی و اصولی تدوین شده است که پاسخگوی نیازهای فردی و اجتماعی جوامع بوده است، به گونه ای که علاوه بر پاسخگویی به امور دینی و مومنانه شریعتمداران در حوزه فردی، در بستر کلان و حکومتی نیز در راستای اداره مطلوب جامعه به سوی سعادت مادی و معنوی و درنهایت تشکیل نظام سیاسی و رسیدن به تمدن اسلامی موردتوجه قرارگرفته است. اهمیت و ضرورت فقه حکومتی از جهت مدیریت و تدبیر جامعه بر اساس فقه نظام و اجرای احکام بر اساس ضوابط تعیین شده است، بنابراین نظام سازی در مرحله فقه حکومتی قرار می گیرد که توجه به آن می تواند افق روشنی در خصوص حکمرانی مطلوب دینی در اختیار سیاستمداران و کارگزاران نظام اسلامی قرار دهد. این نوشتار با روش کتابخانه ای سعی در بررسی ظرفیت های موجود در فقه حکومتی جهت تشکیل و توسعه نظام سازی برای رسیدن به تمدن اسلامی تدوین شده است. پژوهش حاضر پس از بررسی و تبیین فقه حکومتی و تمدن اسلامی، تلاش نموده است که چشم اندازی از نحوه کشف الگوهای رفتاری در حوزه حکمرانی سیاسی از طریق فقه و اجتهاد حکومتی و همچنین ظرفیت های موجود در فقه حکومتی درزمینه ی توسعه و تشکیل نظام سازی در جهت تمدن سازی اسلامی را به تصویر بکشد.

Keywords:

فقه حکومتی , انقلاب اسلامی , نظام سازی , تمدن اسلامی