ثمین، رقم جدید نخود متحمل به تنش خشکی، دانه درشت و پر محصول برای کشت بهاره در مناطق سرد دیم کشور

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 89

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAFHC-6-2_002

تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1402

Abstract:

تنشخشکی یکی از مهم ترین تنش های غیرزنده است که بیشترین سهم در کاهش عملکرد در زراعت دیم را به خود اختصاص داده است. درشتی دانه یکی از خصوصیات بارزبرای بازار پسندی در نخود است. رقم ثمین (ILC ۱۷۹۹) در قالب آزمایشات بین المللی تحمل به خشکی از مرکز بین المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک (ICARDA) در سال ۱۳۸۱ دریافت شد. این ژنوتیپ در آزمایش های مختلف درایستگاه های مناطق معتدل سرد و سردسیر کشور به همراه سایر لاین ها و ارقام شاهد طی سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۳ مورد بررسی قرار گرفت. برتری عملکرد دانه رقم ثمیندر سال های مورد بررسی نسبت به میانگین ارقام شاهد ۳۲ درصد بود. بر اساس نتایج بدست آمده، میانگین عملکرد رقم ثمیندر طی سال های بررسی در کشور ۹۱۹ کیلوگرم در هکتار بود. رقم ثمین ضمن درشتی دانه (وزن صد دانه ۳۶ گرم) نسبت به بیماری پژمردگی فوزاریومی مقاوم بوده و در مقایسه با ارقام شاهد دارای عملکرد بالاتری در کشت بهاره در شرایط دیم بود. از این رو این رقم برای کشت بهاره در مناطق مراغه، کردستان، زنجان، کرمانشاه، همدان، ارومیه و خراسان شمالی معرفی و توصیه می گردد.

Keywords:

تحمل به خشکی , تحمل به بیماری پژمردگی فوزاریومی , دانه درشتی , عملکرد , نخود

Authors

سید حسین صباغ پور

عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی همدان

یدالله فرایدی

مربی پژوهش، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران

مسعود کامل

مربی پژوهش، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زنجان، ایران

اکبر محمودی

مربی پژوهش، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان شمالی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیروان، ایران

محسن مهدیه

کارشناس، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران

فرشید محمودی

استادیار، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران

علی سعید

مربی پژوهش، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران

همایون کانونی

استادیار پژوهش، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.

حمید رضا پورعلی بابا

مربی پژوهش، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران

محمد خالداحمدی

کارشناس، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.

اکبر شعبانی

مربی پژوهش، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران

محمد نعمتی فرد

کارشناس، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران.

محمد رضا شهاب

کارشناس، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران

ایرج کرمی

کارشناس، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :