نوروز، رقم جدید جو مقاوم به ورس مناسب کشت در اراضی آبی اقلیم گرم و خشک جنوب کشور

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 87

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAFHC-9-1_005

تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1402

Abstract:

رقم جو نوروز با شجره GOB/Aleli//Canela/۳/Arupo*۲/Jet/۴/Arupo/K۸۷۵۵//Mora از مواد ژنتیکی مرکز بین المللی تحقیقات ذرت و گندم (CIMMYT) بوده که برای اولین بار در سال زراعی ۸۷-۱۳۸۶ از این مرکز دریافت شد و با توجه به عملکرد بالا و صفات مطلوب زراعی مورد گزینش قرار گرفت. نتایج آزمایش های مشاهده ای، مقایسه عملکرد سراسری و تحقیقی-ترویجی لاین های امیدبخش جو در اقلیم گرم جنوب کشور نشان داد که رقم جو نوروز علاوه بر مقاومت به خوابیدگی و تعداد پنجه بالا، از نظر عملکرد دانه و سایر خصوصیات زراعی نیز برتری قابل ملاحظه ای نسبت به شاهدهای نیمروز و زهک داشت. در آزمایش مقایسه عملکرد ارقام امید بخش جو در سال های زراعی ۹۲-۱۳۹۰ در سه ایستگاه اهواز، داراب و زابل، این رقم با میانگین عملکرد ۵۸۰۵ کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم شاهد نیمروز با عملکرد ۵۳۵۰ کیلوگرم در هکتار دارای ۹ درصد برتری عملکرد بود. رقم نوروز رقمی بهاره با سنبله دو ردیفه و تراکم متوسط، ساقه کوتاه و مستحکم، پنجه زیاد و حذف ژنتیکی گلچه های عقیم جانبی در سنبله بوده و همچنین دارای واکنش مقاوم تا نیمه حساس نسبت به سفیدک پودری و لکه قهوه ای نواری و واکنش کاملا مقاوم نسبت به لکه توری جو می باشد. با توجه به صفات برتر این رقم نسبت به ارقام جو تجاری موجود مانند نیمروز و زهک، انتظار می رود رقم نوروز در سطح وسیعی از مزارع کشاورزان غله کار اقلیم جنوب کشور گسترش یابد.

Authors

حبیب اله قزوینی

دانشیار ، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

ایرج لک زده

مربی، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.

شیر علی کوهکن

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زابل، ایران.

حسینعلی فلاحی

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.

مهدی جباری

محقق ، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران.

علی براتی

استادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

احمدرضا کوچکی

استادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

رضا اقنوم

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.

صفرعلی صفوی

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران.

کمال شهبازی هومونلو

مربی ، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران.

سیروس طهماسبی

استادیار، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران.

(شادروان) حسن خانزاده

مربی ، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران.

معرفت قاسمی

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران.

حمید رضا نیکخواه

استادیار، موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

عبدالکریم ذاکری

استادیار، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران.

محمدعلی دهقان

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران.

نصرت اله طباطبایی فرد

محقق، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.

محمد دالوند

محقق، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، دزفول، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • احمدی، ک.، عبادزاده، ح.، حاتمی، ف.، عبدشاه، ه. و کاظمیان ...
  • فرشادفر، ع. ۱۳۷۷. کاربرد ژنتیک کمی در اصلاح نباتات، جلد ...
  • قزوینی، ح . و یوسفی ا. ۱۳۷۸. بررسی سازگاری و ...
  • Anonymous. ۲۰۱۹. FAOStat. FAO, Italy. Retrieved Dec. ۲۴, ۲۰۱۹ from ...
  • Berry, P. M. and Spink, J. ۲۰۱۲. Predicting yield losses ...
  • Eyal, Z., Scharen, A. L., Prescott, J. M. and van ...
  • Saari, E. E. and Prescott, J. M. ۱۹۷۵. A scale ...
  • Smedegaard- Petersen, V. and Jorgensen, J. ۱۹۸۲. Resistance to barley ...
  • Zhou. M. ۲۰۱۰. Barley production and consumption. pp.۱-۱۷. In: Genetics ...
  • نمایش کامل مراجع