تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودکارامدی تحصیلی و سلامت روان بردانش آموزان ابتدایی در شهر شاهماران درسال ۹۹-۹۸

هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی تحصیلی و سلامت روان بود.روشپژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل وآزمایش بوده است . جامعه آماری این پژوهش شامل تعدادی از دانش آموزان ابتدایی شهرستان شاهماران در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بود.که به صورت تصادفی خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند و تعداد ۶۰ نفر(۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه کنترل)، به عنوان حجم نمونه برآورد شد ودر دوگروه کنترل وآزمایش قرار داده شدند. این تعدادافرادی بودند که در پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (مورگان) و سلامت روان(گلدبرگ) که به عنوان ابزار این پژوهش بودند، در مرحله پیش آزمون نمرات پایینی را کسب نمودند. آموزش مهارتهای زندگی به مدت دو ماه وطی ده جلسه نود دقیقه ای آموزشی برای آزمودنی های گروه آزمایش اجرا گردید، و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد ارزیا ی قرار گرفت . در سطح آمار توصیفی روش تجزیه و تحلیل داده های آماری محاسبه ی مد، میانه و میانگین و در سطح آمار استنباطی ، استفاده از آزمون های تحلیل آماری پارامتریک ، که در آنها ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و مدل معادله ساختاری محاسبه شد. یافته های پژوهش با توجه به نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان تاثیر معناداری داشته است . همچنین آموزش مهارتهای زندگی بر سلامت روان دانش آموزان تاثیر معناداری داشته است .

Keywords:

مهارت های زندگی , سلامت روان , خودکارآمدی تحصیلی