اثربخشی زوج درمانی به روش گاتمن بر جرات ورزی و سلامت روان زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهرستان تبریز

هدف پژوهش ، اثربخش ی زوج درمانی به روش گاتمن بر جرات ورزی و سلامت روان زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر تبریز، بود. روش تحقیق ، در پژوهش انجام شده از نوع کاربردی و شبه آزمایشی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمام زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر تبریز در سال ۱۴۰۱ به تعداد ۴۰۰ نفر بود. که از بین آنها تعداد ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه(۱۵ نفر) قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، دو گروه به وسیله پرسش نامه جراتورز ی گمبریل وریچی ( ۱۹۷۵) و سلامت روان گلدبرگ و هیلیر(۱۹۷۹)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس گروه آزمایشی ۱۰ جلسه ی ۱۲۰ دقیقه ای زوج درمانی به روش گاتمن را دریافت نمودند، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان جلسه های زوج درمانی به روش گاتمن از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده گردید. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد با توجه به مقدار معناداری متغیر مستقل (۰۰۱,۰(sig= که کمتر از ۰۵/۰ است ، بین زنان دو گروه آزمایش و گواه از لحاظ جرات ورز ی و سلامت روان، تفاوت معناداری وجود دارد. می توان گفت که ، زوج درمانی به روش گاتمن در جرات ورز ی و سلامت روان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر تبریز، تاثیر معنا دار دارد. بنابراین ، آموزش زوج درمانی به روش گاتمن سبب بهبود جرات ورز ی و سلامت روان در زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر تبریز، شده است .

Keywords:

زوج درمانی به روش گاتمن , جرات ورزی , سلامت روان , زنان متاهل .