چگونه توانستم مهارت های اجتماعی بین دانش اموزان را با رویکرد اقدام پژوهی تقویت کنم ؟

هدف تحقیق حاضر بررسی مهارت های اجتماعی بین دانش اموزان و راه های افزایش این مهارت ها و تقویت آنها است . این پژوهش با روش اقدام پژوهی مشارکتی در سه بعد تشخیص ، اجرا و ارزیابی نتایج در نه مرحله به مدت یک ماه و با مشارکت ۲۷ دانش اموز مقطع متوسطه اول دبیرستان شهید بهشتی واقع در استان اردبیل در سال ۱۴۰۲ صورت گرفت . بررسی و تحلیل اطلاعات مرحله اول، که از طریق مشاهده، مصاحبه و بررسی اسناد موجود گردآوری شد، حاکی از ضعف در برقراری ارتباط و مهارت های اجتماعی دانش اموزان بود که به عملکرد ضعیف در مدرسه ، انزوا و گوشه گیری اجتماعی ، طرد شدن و مشکلات روان شناختی مانند اضطراب و افسردگی منجر شده بود. اقدام پژوه با استفاده از راه حل های مختلف از جمله ، آموزش مهارت های ارتباطی ، بازی های گروهی ، تشویق به همکاری و همفکری، بازخورد مثبت و رفع تنش سعی در ایجاد تغییر و افزایش مهارت های اجتماعی و تعامل بین دانش اموزان را داشت . پس از ارائه این روش ها و بررسی اطلاعات و شواهد نوع دوم، نتایج حاکی از افزایش مهارت های اجتماعی و برقراری ارتباط های موثر بین دانش اموزان بود که منجر به بهبود عملکرد تحصیلی ، عزت نفس بالا و افزایش سازگاری با محیط و رضایت از زندگی شد.

Keywords:

مهارت های اجتماعی , مهارت های ارتباطی , دانش اموزان , اقدام پژوهی