بررسی میزان آگاهی معلمان از علایم دانش آموزان با اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) و اختلالات همراه، مطالعه موردی: معلمان مقطع ابتدایی مدارس شهر اهواز

اختلال کمبود توجه /بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی رشدی است که اولین بار در دوران کودکی ظاهر می شود و به صورت مزمن مادام العمر است . این اختلال با بیش فعالی ، تکانشگری و بی توجهی نمایان شده و منجر به اختلال در تحصیل ، شرایط اجتماعی یا شغلی فرد می شود. در این مطالعه بر مبنای پرسشنامه استاندارد کانرز مخصوص معلمان، به بررسی میزان آگاهی معلمان مقطع ابتدایی مدارس شهر اهواز از علایم دانش آموزان با اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) و اختلالات همراه پرداخته شده است . نتایج نشان می دهد بسیاری از معلمان مورد مطالعه از علایم این اختلال اگاهی نداشته و بسیاری از موارد را جزو علایم این اختلال ندانسته و یا در مورد آن اظهار بی اطلاعی کرده اند. همچنین نمرات معلمان در حوزه علایم بی توجهی و بیش فعالی -تکانشگری به طور قابل توجهی بیشتر از نمرات در حوزه های مشکلات اجتماعی ، اختلال سلوک و نافرمانی مقابله ای می باشد که به طور شایع همراهی با ADHD دارند. میزان پاسخ صحیح در ارتباط با سابقه تدریس معلمان بوده اما ارتباطی با مدرک تحصیلی ، تاهل و تعداد فرزندان ندارد. هرچه میزان اگاهی معلمان از این اختلال بیشتر باشد پذیرش رفتارها بیشتر بوده و رابطه مثبت پایدار بین معلم و دانش اموز برقرارتر است که اثر مستقیمی بر پیشرفت تحصیلی و نتایج رفتاری دانش آموزان دارد.

Keywords:

اختلال ADHD , بیش فعالی , بی توجهی , اختلال سلوک , اختلال نافرمانی مقابله ای