اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری روان شناختی بر بهبود کیفیت خواب دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری روان شناختی بر بهبود کیفیت خواب دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر انجام شد. این پژوهش ، از طرح شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر شهر نجف آباد در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود؛ که از بین جامعه آماری مذکور، ۳۶ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه کیفیت و عادات خواب کودک (CSHQ) به عنوان پیش آزمون برای گروه گواه و آزمایش اجرا گردید. سپس مداخله بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری روان شناختی در هشت جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت هفته ای یکبار برای گروه آزمایش اجرا گردید و سپس بعداز مداخله نیز مجداد به پرسشنامه جواب دادند. نتایج نشان داد بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری روان شناختی بر بهبود کیفیت خواب دانش آموزان دارای اختلال بی نظمی خلق اخلالگر تاثیر دارد. همچنین بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری بر کیفیت خواب اعم از تاخیر در شروع و مدت زمان خواب، بیداریهای شبانه ، پاراسومنیا و خواب آلودگی روزانه تاثیردارد؛ اگر چه تاثیر مداخله بر مقاومت در برابر خواب، اضطراب و اختلالات تنفسی خواب معنا دار نبود.

Keywords:

بازی درمانی مبتنی بر تاب آوری روان شناختی , کیفیت خواب