اثربخشی آموزش شکرگزاری به شیوه توجه ذهن آگاهانه بر کاهش پرخاشگری دانشآموزان پسر پایه پنجم ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش شکرگزاری به شیوه توجه ذهن آگاهانه بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسرپایه پنجم ابتدایی صورت گرفت. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه اجرا، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پسآزمون و پیگیری ، بود.جامعه آماری شامل ۳۴ دانش آموز پسر پایه پنجم ابتدایی" دبستان اندرزگو نجف آباد" غربال گری شده و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله پرسشنامه کنترل خشم رضاخانی راپاسخ دادند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۳۰ دقیقه ای آموزش شکرگزاری خداوند را دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمونهای تحلیل کوواریانس چند متغیره و تحلیل کوواریانس یک راهه در متن مانکوامورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که اجرای شکرگزاری بر کاهش پرخاشگری بین گروه آزمایش و کنترل، تفاوت معناداری با مقدار ۲۴ / ۱۰ ( ۹ ، ۱ )= F در سطح ۰۱ / ۰ > P نشان داده است. میزان تاثیر برابر با ۸۲ / ۰ می باشد؛ یعنی ۸۲ درصدتفاوتهای فردی در نمرات پس آزمون کاهش پرخاشگری بر اثر آموزش شکرگزاری به شیوه توجه ذهن آگاهانه می باشد. به بیانیدیگر، آموزش جلسات شکرگزاری به شیوه توجه ذهن آگاهانه بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان موثر است.

Keywords:

شکرگزاری , توجه ذهن آگاهانه , پرخاشگری