تاثیر درمان شناختی رفتاری بر سبک های حل مسئله و خود انتقادی در مردانوابسته به مواد مخدر

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری بر سبک های حل مسئله و خود انتقادی در مردان وابسته به موادمخدر بود.روش پژوهش نیمه آزمایشی با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. نمونه پژوهش ۴۰ نفر از مردان وابسته به مواد مخدرشهرستان نجف آباد در سال ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ بود که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشو کنترل گمارده شدند . ابزار پژوهش پرسشنامه تکانشگری بارت ۱۹۹۴ بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS۲۰ انجام شد.یافته های نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های حل مسئله و خود انتقادگری در پیش آزمون و پس آزمون گروه درمانشناختی رفتاری تفاوت معنی داری وجود دارد P<۰/۰۱ متغیر سبک های حل مسئله پس از درمان شناختی رفتاریافزایش یافته است و متغیر خود انتقادگری پس از درمان مبتنی بر درمان شناختی رفتاری کاهش یافته است P<۰/۰۱براساس نتایج این پژوهش، درمان شناختی رفتاری برای افزایش سبک های حل مساله و کاهش خودانتقادگری مردان وابستهبه مواد مخدر موثر است و درمانگران می توانند از این روش درمانی برای بهبود آن ها استفاده کنند.

Keywords:

درمان شناختی - رفتاری , سبک های حل مسئله , خود انتقادی , موادمخدر