بررسی تاثیر دلبستگی به مدرسه و هوش هیجانی بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اردبیل

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر دلبستگی به مدرسه و هوش هیجانی بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان مقطع ابتدایی شهر اردبیل بود. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری اینپژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اردبیل در سال ۱۴۰۲ می باشند و حجم نمونه به تعداد ۱۲۰ نفر انتخاب شدند وروش نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای بود و به پرسشنامه های دلبستگی به مدرسه (SAQ) موتون و دی وایت وگلازیر (۱۹۹۳)؛ صالحی (۱۳۹۴)، جینکز و مورگان (۱۹۹۹) و هوش هیجانی بار- ان جواب دادند و در نهایت با ازمون گرسیونچندگانه فرضیه های پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که ابعاد هوش هیجانی (خودآگاهی،خودکنترلی، خودانگیزی، همدلی، مهارت اجتماعی) و هوش درون فردی با سازگاری اجتماعی طبق نتایج ابعاد هوش هیجانی(خودآگاهی، خودکنترلی، خودانگیزی، همدلی مهارت اجتماعی) و ابعاد دلبستگی به مدرسه (روابط کلی، تعلق و دلبستگی خاص) برپیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اردبیل تاثیر مثبت معنی داری دارد.

Keywords:

دلبستگی به مدرسه , هوش هیجانی , پیشرفت تحصیلی , خودکارآمدی تحصیلی , مقطع ابتدایی , شهر اردبیل