اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر تعلل ورزی دانش آموزهای پایه دهم متوسطه

یکی از شایع ترین ویژگی های دانش آموزان دبیرستانی تعلل ورزی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش خودتنظیمیبر تعلل ورزی دانش آموزان پایه دهم بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهآماری شامل تمامی دانش آموزهای پایه دهم شهرستان سبزوار در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند که از بین آن ها نمونه ای بهحجم ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه تعلل ورزی سواری (۱۳۹۰) بین هر دو گروه توزیع شدسپس آموزش خودتنظیمی به شیوه زیمرمن و کلری (۲۰۰۴) بر روی گروه آزمایش به صورت ۸جلسه ‎۹۰ دقیقه ای اجرا شد.نتایجبه دست آمده از پژوهش حاضر به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ در سطح توصیفی و در سطح استنباطی با روش تحلیلکوواریانس یک و چند متغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آموزش خودتنظیمی بر تعلل ورزی دانش آموزاناثربخش است (P<۰/۰۵) . نتیجه گیری بر این اساس می توان نتیجه گرفت که آموزش خودتنظیمی با کمک به دانش آموزان بابرنامه ریزی صحیح و مدیریت زمان منجر به کاهش خودتنظیمی می شود.

Keywords:

آموزش خودتنظیمی , تعللورزی , دانش آموزان