بررسی زوال و سقوط حق انتقاع در قراردادهای نوین حقوقی

یکی از جلوه های مهم قانون مدنی که علیرغم پشتوانه سنتی و فقهی، امروزه نیز در مصادیق حقوق روز،کاربردی محسوب میشود، حق انتفاع است که در قالب حق عمری، رقبی و سکنی در متن قانون پیش بینی شدهاست، در این پژوهش که به روش تحقیقاتی توصیفی تحلیلی تهیه و تنظیم گردیده است، آنچه که بر روی آنتمرکز شده است، بحث کاربست حق انتفاع به عنوان یک مساله فقهی و حقوقی در مصادیق قراردادهای نوینحقوقی و البته تطبیق شرایط زوال و سقوط حق انتفاع در قانون مدنی و در این قراردادهای نوین است که شاملمصادیقی نظیر قراردادهای مالکیت زمانی، قراردادهای اموال فکری و نظیر آن میشود.نتایج پژوهش بیانگر این است که برای زوال حق انتفاع به واسطه رجوع یا انقضا یا تلف شدن مال و حق قواعدمشترکی در قراردادهای نوین و قانون مدنی وجود دارد و به طور کلی، میان قراردادهایی که در آنها به نوعیحق انتفاع پیشبینی میشود قواعد مشترک بیش از نقاط تفاوت است و از مرحله ایجاد تا مرحله استفاده ازحقوق و نهایتا زوال حق، امور مشترکی وجود دارد که قسمت عمده آن مربوط به چهارچوب حق انتفاع به طورکلی است که در حقوق و فقه شیعه تبیین شده است و قراردادهای نوین حقوقی که در آنها حق انتفاع جاریاست از آن قواعد تاثیر پذیرفته است.

Keywords:

حق انتفاع , زوال حق , سقوط حق , قراردادهای نوین