اثربخشی آموزش شفقت ورزی بر کیفیت دوستی و سرمایه ها یروا نشناختی دانشجویا ن

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش شفقت ورزی بر کیفیت دوستی و سرمایه های روان شناختی دانشجویان انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و مقطعی، از لحاظ نوع داده ها کمی و از نظر روش پژوهش، آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. به این منظور ۳۰ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی همدان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) تقسیم شدند. آنگاه گروه آزمایش طی هشت جلسه آموزش گروهی، هفته ای دو جلسه به مدت یک ساعت تحت جلسات آموزش شفقت ورزی (جرمر، ۲۰۰۹) قرار گرفت. سپس از هر دو گروه به وسیله پرسشنامه کیفیت دوستی و سرمایه های روان شناختی مذکور پس آزمون به عمل آمد. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد کیفیت دوستی حجازی و ظهره وند (۱۳۸۰) و سرمایه های روان شناختی لوتانز (۲۰۰۷) بود. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات و بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش شفقت-ورزی باعث شد کیفیت دوستی و سرمایه های رواشناختی دانشجویان افزایش پیدا کند. همچنین نتایج نشان می دهد آموزش شفقت ورزی قادر است ۵۶ درصد از تغییرات کیفیت دوستی و ۶۴ درصد از تغییرات سرمایه های رواشناختی را در دانشجویان تبیین کند. پیشنهاد می شود با برگزاری دوره های آموزش شفقت ورزی در جهت افزایش کیفیت دوستی و سرمایه های روان شناختی دانشجویان اقدام نمود.

Keywords:

آموزش شفقت ورزی , کیفیت دوستی , سرمایه های روان شناختی