بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی و علائم وسواس جبری افراد دارای تجربه ابتلا به بیماری کرونا

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی و علائم وسواس جبری افراد دارای تجربه ابتلا به کرونا انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل ) بود. مقدمه :کروناویروس ها، خانواده بزرگی از ویروس ها هستند که از ویروس سرماخوردگی معمولی تا عامل بیماریهای شدیدتری هم چون سارس ، مرس و کووید ۱۹را شامل می شود. روش : جامعه آماری شامل تمامی افراد دارای تجربه ابتلا به کرونا شهر مشهد بود که تعداد ۲۶ نفر از آنان به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. اندازه گیری متغیرها با پرسشنامه تنظیم هیجانی گرانفسکی (۲۰۰۲) و پرسشنامه علائم وسواس مادزلی (۱۹۷۷) انجام شد. مداخله درمانی طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. در پایان از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته ها: فراوانی آزمودنی ها بر حسب گروه ، آماره های توصیفی مربوط به متغیر تنظیم هیجانی ، آماره های توصیفی مربوط به متغیر وسواس جبری، آزمون کولوموگروف اسمیرنف مربوط به متغیرهای وابسته ، نتایح آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره در جداول ۱ تا ۵ آمده است . نتیجه گیری : سطح معنی داری بدست آمده از ۰۵a=/ بسیار کوچکتر است . با توجه به میانگین نمرات وسواس جبری در اعضای گروه آزمایش نسبت به میانگین نمرات در گروه کنترل ، می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد موجب کاهش میزان علائم وسواس جبری اعضای گروه آزمایش شده و میزان تاثیر آن نیز، برابر با ۳۸ درصد به دست آمده است .

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , تنظیم هیجانی , وسواس جبری.