اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و افکار منفی تکرارشونده مادران دارای کودکان ناتوان ذهنی

هدف: مادران نقش بسزایی در ارتباط با کودکان و همچنین سلامت جامعه دارند و طبیعی است که ارضای نیازهای روانی و تامین سلامت جسمی و روانشناختی آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است . هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر اضطراب و افکار منفی تکرارشونده مادران دارای کودکان ناتوان ذهنی بود. روش: طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون -پیگیری ، همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری شامل کلیه ی مادران دارای کودکان ناتوان ذهنی شهرتهران بودند. در ابتدا به صورت نمونه گیری هدفمند، از ۱۵۰ نفر از مادران دارای کودکان ناتوان ذهنی آزمون گرفته شد. سپس ۳۰ نفر که نمره ی بالاتری در آزمونهای مربوطه کسب کردند، از بین آنها انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه ی اضطراب بک و پرسشنامه تفکرارجاعی اهرینگ و همکاران جهت بررسی افکارمنفی تکرارشونده استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و نرم افزار ۲۶SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری اضطراب، و افکارمنفی تکرارشونده مادران تفاوت معناداری وجود دارد (.(P<۰.۰۱ نتیجه گیری : بنابراین می توان نتیجه گرفت آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش اضطراب وکاهش افکارمنفی تکرارشونده در مادران دارای کودکان ناتوان ذهنی می شود و این بهبودی تا مرحله پیگیری برقرار است .

Keywords:

فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد , افکارمنفی تکرارشونده , اضطراب , ناتوان ذهنی .