مطالعه طیف سنجی نانوکامپوزیت های سنتزی مبتنی بر سیکلودکسترین های حفره ای نانو وکاربرد آن ها در دارورسانی کپسیتابین

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 64

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

DPCONF06_066

تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1402

Abstract:

در دهه های گذشته، فرمول دارویی به ویژه داروهای ضد سرطان بر اساس میسل های نانوذرات پلیمری مورد توجه قرار گرفته است. نشان داده است که این میسل های نانو پلیمری (Nano PMs ) به افزایش دسترسی به وطن، کاهش عوارض جانبی و طولانیشدن انتشار دارو کمک می کند. هدف از این مطالعه بهینه سازی فرمول خاصی از داروهای ضد سرطان مانند کپسیتابین با استفادهاز نانو PMs و سیکلودکسترین برای درمان سرطان روده بزرگ است. کوپلیمر پاسخگو به pH تهیه شد و متغیرهای زمان بارگذاری،دمای بارگذاری، مقدار کوپلیمر و همچنین نسبت کوپلیمر اکریلیک/مالئیک به سیکلودکسترین و تاثیر این متغیرها بر بارگذاری دارومورد بررسی قرار گرفت و مطالعات بهینه سازی متغیرها به دنبال یک مطالعه قطعی انجام شد. طراحی غربالگری تطابق خوب بینداده های تجربی و پیش بینی شده، کارایی این مدل را برای پیش بینی نقاط بهینه واقعی ثابت کرد.مورفولوژی و ساختار ذرات با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه تعیین شد. نشان داد کهنانوذرات به دست آمده شکل کروی دارند و تنظیم خوبی بین داروها و نانو ذرات نانوذرات وجود دارد. در فرمول بهینه شده برای دارو،دمای بارگیری در دمای ۵۲ درجه سانتی گراد، زمان بارگذاری ۷ ساعت و همچنین نسبت کوپلیمر به سیکلودکسترین برای دستیابیبه حداکثر عملکرد ۸۰،۵۵ درصد به دام انداختن دارو، به دست آمد.آزادسازی کپسیتابین از داخل نانو ذرات معلق با استفاده از تکنیک کیسه دیالیز در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. این رهاسازی بهترتیب در pH۱.۲، ۷.۴ ،۴.۵ در دمای ۳۷ درجه سانتی گراد به مدت ۴۰ ساعت انجام شد. رهاسازی دارو در شرایط آزمایشگاهینشان داد که میسل ها به pH حساس هستند، این عمل نشان داد که اولا رهایش دارو کاملا هدفمند و تحت کنترل انجام شدهاست و ثانیا دارو بالای ۸۰ درصد در داخل روده بزرگ آزاد شده است

Authors

حسین عاملی

دانشجوی دکتری شیمی تجزیه دانشگاه گیلان

نینا علیزاده

استاد گروه شیمی تجزیه دانشگاه گیلان