تاثیر مدیریت منابع انسانی و برنامه ریزی بر کارآیی کارکنان ادارات دولتی

منابع انسانی مهم ترین دارایی برای سازمان بوده و مهم ترین منبع دست یابی به مزیت رقابتی است. مدیریت منابع انسانیدر مقایسه با مدیریت فناوری یا سرمایه بسیار چالش بر انگیز است و برای مدیریت موثر آن، سازمان ها نیاز به یک سیستمکارامد مدیریت منابع انسانی دارند. سیستم مدیریت منابع انسانی باید توسط عملیات مدیریت منابع انسانی قوی پشتیبانیشود. عملیات مدیریت منابع انسانی اشاره به فعالیت های سازمانی در جعت مدیریت گروهی از منابع انسانی و اطمینان از بهکار گیری منابع برای رسیدن به اهداف سازمانی دارد. هدف این مطالعه بررسی سهم و نقش عملیات مدیریت منابع انسانیاز جمله انتخاب، آموزش، برنامه ریزی شغلی،پاداش دهی، ارزیابی عملکرد، تعریف کار و عملکرد ادراکی کارکنان می باشد.این تحقیق به توصیف این موضوع می پردازد که چرا تصمیمات مدیریت منابع انسانی اثر مهم و منحصر به فردی بر رویعملکرد سازمانی دارند. این تحقیق به پیشرفت مطالعات در برقراری ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد سازمانیکمک می کند. سوالات حل نشده سعی می کنند تا نیاز های مطالعاتی آینده را شناسایی کرده و پیشنهاداتی را برای کمکبه محققانی که سعی می کنند این سوالات را مطالعه کرده و به درک و دانش خود بیفزایند ارایه می کند. به این ترتیب پیامدهای کلیدی عملی و تئوری را می توان درک کرد. این مطالعه به طور جامع به بررسی و ارزیابی ارتباط بین عملیات کاری باعملکرد بالا و عملکرد شرکت می پردازد. نتایج بر اساس نمونه ای از شرکت ها نشان می دهد که این شیوه ها و رویه ها اثرمعنی دار از نظر اقتصادی و آماری بر روی عملکرد کارکنان دارند. این پیش بینی ها بر اثرات عملیات با عملکرد بالا بر رویعملکرد شرکت مشروط بر وجود روابط درونی و ارتباط با راهبرد رقابتی تاگید دارد.

Keywords:

گزینش , آموزش , برنامه ریزی شغلی , پاداش , ارزیابی عملکرد , تعریف شغل , مشارکت