اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد act بر کاهش ناامیدی از زندگی، فرسودگی زناشویی و اختلافات زناشویی در زنان دارای همسر معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهرستان هلیلان

هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد act بر ناامیدی از زندگی، فرسودگی زناشویی و اختلافات زناشویی زنان دارای همسر معتاد بودند. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. حجم نمونه ۴۰ نفر در سال ۱۴۰۲/۱۴۰۱ بود که از جامعه مذکور، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.۲۰ نفر به گروه آزمایش و ۲۰ نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. ابزار های پژوهشی مورد استفاده اختلافات زناشویی براتی (۱۳۷۵)، فرسودگی زناشویی پاینز (۱۹۹۶) و ناامیدی از زندگی هارینگتون (۲۰۰۵) بود. گروه آزمایش در طول هشت جلسه، هرجلسه به مدت ۹۰ دقیقه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیره و یک متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش ناامیدی از زندگی، فرسودگی زناشویی و اختلافات زناشویی از زندگی زنان دارای همسر معتاد موثر بود.

Keywords:

ناامیدی از زندگی , فرسودگی زناشویی , اختلافات زناشویی , زنان دارای همسر معتاد