اولویت بندی شاخص های اخلاقی در سازمانها با استفاده از مدل دایره اخلاق

اخلاق را مجموع های از صفات روحی و باطنی انسان تعریف کرد هاند که به صورت اعمال و رفتاری که از خلقیات درونی انسان ناشی م یشود، بروز ظاهری پیدا م یکند. استمرار یک نوع رفتار خاص، دلیل برآن است که این رفتار یک ریشه درونی و باطنی در عمق جان و روح فرد یافته است که آن ریشه را خلق و اخلاق می نامند. دامنه اخلاق را در حد رفتارهای فردی تلقی می کنند، اما رفتارهای فردی وقتی که در سطحجامعه یا نهادهای اجتماعی تسری می یابد، به نوعی به اخلاق جمعی تبدیل می شود که ریش ه در فرهنگ سازمان و جامعه می دواند و جامعه را با آن می توان شناخت. امروز در تجزیه و تحلیل رفتار سازمانها،پرداختن به اخلاق و ارزش های اخلاقی یک الزام است. نماد بیرونی سازمانها را رفتارهای اخلاقی آنها تشکیل می دهد که خود حاصل جمع ارزش های گوناگون اخلاقی است که در آن سازمانها، ظهور و بروزیافته است. عده ای از دانشمندان مدیریت بر مبنای نظریه روان شناختی کولبرگ در صدد ارایه نظریه ای در تفسیر تحول اخلاقی سازمانها بر آمده اند.از نظر آنها سازمان به موازات توسعه و تحول سازمانی غالبا ازبنگاههای کوچک به سازمانهای بزرگ از جهت اخلاقی نیز تکامل می یابند و به تدریج از سازمان غیر اخلاقی به سازمان اخلاقی می رسند.پنج مرحله برای این فرایند توسط صاحب نظران پیشنهاد شده است.مرحله اول،سازمان غیر اخلاقی ،مرحله دوم سازمان قانون گرا ، مرحله سوم،سازمان اخلاقی ابزار انگار، مرحله چهارم سازمان اخلاق فردگرا، مرحله پنجم سازمان هویت اخلاقی.

Keywords:

تئوریهای اخلاقی , مدل دایره اخلاق , رفتار اخلاقی سازمانی , نسبیت اخلاقی