بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین معلق با (TRX) و پیلاتس بر آمادگی فیزیولوژیکی و جسمانی دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف تحقیق حاضر تاثیر ۸ هفته تمرین معلق (TRX) و پیلاتس بر پارامترهای آمادگی جسمانی و فیزیولوژیک دانش آموزان مقطع متوسطه استان تهران بود. جامعه آماری تحقیق دانش آموزان مقطع متوسطه استان تهران بود که باتوجه به بالا بودن تعداد جامعه نمونه ۳۰ نفره به صورت داوطلب از میان آنها انتخاب گردید که به صورت تصادفی در ۳ گروه ۱۰ نفری: گروه تی آرایکس، گروه پیلاتس و گروه کنترل تقسیم شد. گروه تی آرایکس و پیلاتس در ۸ هفته به صورت ۳ جلسه در هفته فعالیت داشتند و گروه کنترل در این ۸ هفته هیچ گونه فعالیت ورزشی نخواهد نداشت. برای تجزیه و تحلیل داده ها در این تحقیق از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. ابتدا از آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها استفاده شد. سپس از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه جهت تعیین تفاوتهای بین گروهی استفاده شد. سطح معنی داری P ۰/۰۵ در نظر گرفته شد و تمامی محاسبات با استفاده از بسته نرم افزاری spss ۲۵ و رسم نمودار توسط نرم افزار Excel استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اثر مقایسه ۸ هفته تمرین معلق (TRX) و پیلاتس بر چابکی، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، تعادل، توان بی هوازی، شاخص توده بدنی، درصد چربی، ضربان قلب، حداکثر اکسیژن مصرفی، فشارخون سیستولی و فشارخون دیاستولی دانش آموزان مقطع متوسطه استان تهران تفاوت معناداری وجود دارد که این تفاوت بین گروه های تمرین با گروه کنترل بود و بین دو گروه تمرین تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین اثر ۸ هفته تمرین معلق (TRX) و پیلاتس بر انعطافپذیری دانش آموزان مقطع متوسطه استان تهران تفاوت معناداری وجود ندارد.

Keywords:

تمرین معلق (TRX) , پیلاتس , آمادگی جسمانی , فیزیولوژیک , دانش آموزان مقطع متوسطه استان تهران