حق آزادی اجتماعات از منظر نظام حقوقی ایران

حق آزادی اجتماعات بر آمده از حقوق بشر است که به عنوان یکی از اقسام آزادیهای گروهی سبب صیانت از حقوق فردی و آزادی های گروهی می شود . حقوق و آزادی های عمومی از جمله حقوق بنیادین بشری است که در اغلب اسناد بین المللی و قوانین اساسی کشورهای دنیا مورد شناسایی و حمایت قرار گرفته است. بر همین اساس، دولت ها نمی توانند با قوانین عادی و یا اتخاذ تصمیمات سیاسی و اعمال سلایق شخصی آزادی های مذکور را مورد تجاوز قرار دهند. شناسایی حق ایجاد تشکل ها و اجتماعات توسط فرمانروایان، نتیجه ارزش نهادن به ذات بشریت و نفی استبداد و خودکامگی است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حقوق و آزادی های فردی و جمعی را در فصلی ذیل عنوان «حقوق ملت» مورد توجه قرار داده است آزادی اجتماعات، از زمره حقوق و آزادی های جمعی است که مستقیما در اصل ۲۷ قانون اساسی و به طور ضمنی در اصل ۲۶ قانون اساسی، شناسایی و تضمین شده است. لذا در این پژوهش سعی برآن شد تا به این موضوع پرداخته شود که رویکرد نظام حقوقی ایران درباره آزادی اجتماعات چگونه می باشد

Keywords:

آزادی اجتماعات , اصل ۲۷ قانون اساسی , حقوق بشر , قانون اساسی ایران