اثرات سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، صنعتی شدن و باسوادی بر کیفیت محیط زیست در ایران

هدف این پژوهش بررسی ارتباط میان شاخص کیفیت محیط زیست (گاز دی اکسیدکربن ) با متغیرهای سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، صنعتی شدن و باسوادی است . این مطالعه می تواند نقش به سزایی در راه رسیدن به توسعه پایدار و توجه به ملاحظات زیست محیطی در فرآیندهای تصمیم گیری را ایفا کند. در این مطالعه تاثیر سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، صنعتی شدن و نرخ باسوادی بر کیفیت محیط زیست (انتشار دی اکسیدکربن ) در ایران با استفاده از روش خودتوضیح برداری با وقفه های گسترده ARDL طی دوره زمانی ۱۳۶۹-۱۴۰۰ مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان دهنده آن است که سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر کیفیت محیط زیست (انتشار گاز دی اکسید کربن ) رابطه منفی و معناداری دارد به طوری که با افزایش سرمایه گذاری مستقیم خارجی انتشار دی اکسید کربن کمتر می شود.نرخ جمعیت و صنعتی شدن رابطه ای مثبت با انتشار گاز دی اکسید کربن دارد و با افزایش نرخ باسوادی انتشار دی اکسید کربن کاهش می یابد.

Keywords:

محیط زیست , سرمایه گذاری مستقیم خارجی , صنعتی شدن , .ARDL