اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوزسیستمیک انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز شهرستان ساری که در نیمه دوم سال ۱۴۰۰ به مراکز درمانی مراجعه کردند، تشکیل دادند. نمونه شامل ۳۰ بیمار بود که با روش نمونه گیری هدفمند و گمارش تصادفی در دو گروه ۱۵نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. جهت گرد آوری داده ها، از پرسش نامه سازگاری اجتماعی (SAS) استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون ، مداخله (روان درمانی مثبت نگر) طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش ارائه شد و پس از پایان برنامه روان درمانی مثبت نگر گروهی ، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره و نرم افزار ۲۴SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون ، بین میانگین پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل در متغییر سازگاری اجتماعی در سطح (۰۵/۰ (P< تفاوت معنی داری وجود دارد و مداخله روان درمانی مثبت نگر بر سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به بیماری لوپوس اریتماتوزموثراست .

Keywords:

روان درمانی مثبت نگر , سازگاری اجتماعی , لوپوس اریتماتوز سیستمیک