رابطه الگوهای ارتباطی خانواده، هوش معنوی و افسردگی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوهای ارتباطی خانواده و هوش معنوی وافسردگی در دانش آموزان مشهد انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و ازنوع رابطه ای بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش را دانش آموزان پسر پایه متوسطه دوم در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند.که ازآن میان به روش نمونه گیری در دسترس ۱۸۵ نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری دادها شامل پرسشنامه الگوی ارتباطی خانواده (FCPQ)، پرسشنامه هوش معنوی کینگ و پرسشنامه افسردگی بک (BDI) بودند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در سطح آمار توصیفی از فراوانی ، درصد، میانگین و انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمره استفاده شد و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی تفکیکی ، پیرسون و رگرسیون چندگانه نیز استفاده گردید.یافته های حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین الگوهای ارتباطی خانواده، هوش معنوی و افسردگی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه ۷ مشهد رابطه معنی داری وجود داشته است . نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیانگر این مطلب بودکه الگوهای ارتباطی خانواده و هوش معنوی پیش بینی کننده تغییرات افسردگی در دانش آموزان می باشند.

Keywords:

افسردگی , الگوی ارتباطی خانواده , هوش معنوی .