واکاویی و بررسی اختلال دلبستگی واکنشی در اواخر دوره کودکی

رابطه مادر و کودک مهم ترین اصلی است که در تحول شخصیت انسان مورد تاکید روان شناسان قرار گرفته است. در نظریاتمختلف روان شناسی جهت توصیف روابط مادر و کودک، اصطلاحات مختلفی به کار گرفته شده است: روابط موضوعی،وابستگی و دلبستگی. اگرچه این واژه ها «روابط موضوعی» از نظریه مترادف یکدیگر نیستند، اما در معنی تا حدودی با یکدیگر همپوشی دارند مفهوم «روان تحلیلگری موضوع» برای کودک مادر است. اکثر روان تحلیلگران معتقدند سرچشمه می گیرد.نخستین شروع رابطه نوزاد با مادرش اساسا ماهیت دهانی دارد (حشمتی و همکاران، ۱۳۹۸). نظریه پردازان یادگیری بر اینعقیده اند که نخستین وابستگی نوزاد به مادرش به وجود می آید. به عقیده آن ها کودک وابسته نه تنها درصدد جست وجویتماس با مادرش است، بلکه دائما درصدد کسب تایید و پذیرش از جانب دیگران است و چنین ویژگی در بزرگسالی بیمارگونهاست. اما واژه «دلبستگی» را نخستین بار بالبی در مورد پیوند مادر- کودک به کار گرفت. وی مایل بود جهت پیوند مادر- کودک واژه ای به کاربر که با واژه «وابستگی» متفاوت باشد. در این تحقیق سعی برا این می باشد تا راهنمایی برای تشخیص به هنگام این ناتوانانی در دوره کودکی ارائه شود.

Keywords:

اختلال , دلبستگی , دلبستگی ناایمن , کودکی