مقایسه نظری راه کارهای ارزیابی عملکرد سازمان با استفاده از ترکیب روش تحلیل پوششی داده ها و کارت امتیازدهی متوازن

تعیین مناسبترین شیوه برای ارزیابی عملکرد، از دغدغه های اصلی محققین و مدیران سازمان ها می باشد. با یک نگرش عمومی، ارزیابی عملکرد سازمان ها در شرایط نوین، با رویکرد هایی متفاوت صورت گیرد. رویکرد اول حوزه های سارمان را با محور قرار دادن کیفیت مورد ارزیابی قرار می دهد، روش های سازمان را با محور قرار دادن کیفیت مورد ارزیابی قرار می دهد، روش هایی چون ارزیابی تعالی سازمان (EFQM) در این دسته جای میگیرند. رویکرد دوم، ارزیابی عملکرد با محوریت استراتژی سازمان می باشد که روش کارت امتیازدهی متوازن (BSC)، از پرکاربردترین فنون این رویکرد محسوب می شود. رویرکد سوم ، استفاده از فنون تحقیق در عملیات برای ارزیابی عملکرد سازمان هاست که از این میان روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) در دو دهه اخیر بیشترین حجم مقالات را به خود اختصاص داده است. در دهه گذشته نیز شاهد آن بودیم که به کارگیری ترکیبی از این رویکردهای سه گانه، بیشترین توجهات محققان را به خود جلب نموده است. در مقاله حاضر، آخرین یافته های و مدله های پژوهش شده در ترکیب روش تحلیل پوششی داده ها با روش کارت امتیازدهی، مورد تحلیل و تدقیق قرار گرفته و سعی شده است با رویکردی انتقادی یک جمع بندی از این تلاش های ارائه گردد.

Keywords:

ارزیابی عملکرد , تحلیل پوششی داده ها , کارت امتیاز دهی متوازن