سیاست پولی بدون نرخ های بهره: تحلیلی روایی از عصر طلایی فرانسه (۱۹۷۳ - ۱۹۴۸)

امروزه، بحث های بسیاری در مورد اثربخشی
» کنترل اعتباری « سیاست ۱ از جمله این ابزارها است که تاثیر آن بر مهار تورم بحث انگیز و مورد مناقشه
است. اما باید توجه داشت که کنترل اعتباری طی چندین دهه پس از جنگ جهانی دوم مهم ترین ابزار
سیاست گذاری پولی در اروپای غربی، ژاپن و آسیای شرقی بود و نقش مهمی در کنترل تورم و تحقق نرخ
رشد اقتصادی بالا در این مناطق داشت.
کنترل های « سیاست پولی فرانسه پس از جنگ، طی دوره زمانی ۱۷۴۱ تا ۱۷۹۱ ، نمونه ایده آلی از
موقت، بدون اتکا به ابزار نرخ بهره بود؛ به گونه ای که طی این دوره، میانگین نرخ رشد تولید » اعتباری
ناخالص داخلی در فرانسه ۱ درصد و میانگین نرخ تورم ۴.۱ درصد بود.
هدف این مقاله، شناخت دقیق تر سیاست کنترل اعتباری در فرانسه و تحلیل آثار آن بر متغیرهای اسمی و
حقیقی با استفاده از روش ترکیبی رویکرد روایی با مدل خودرگرسیون برداری است. دلیل استفاده از رویکرد
روایی در این پژوهش آن است که در دوره زمانی ۱۷۴۱ ۱۷۹۱ در فرانسه، چندین ابزار کمی برای -
سیاست گذاری پولی به کار می رفت که امکان بررسی اثربخشی آنها تنها براساس رفتار یک سری زمانی
واحد مقدور نبود. بنابراین، برای استنباط اهداف سیاست گذاران از مجموعه شواهد تاریخی، از رویکرد
روایی، برمبنای مطالعه رومر و رومر ۲ ۱۷۱۷ ( استفاده شد. همچنین، برای برآورد آثار تکانه های سیاست (
پولی )بر مبنای شواهد روایی( بر متغیرهای اقتصادی )نظیر تولید صنعتی، قیمت و نرخ بیکاری( مدل
خودرگرسیون برداری به کار گرفته شد.
در چارچوب رویکرد روایی، یک متغیر مجازی برای شناسایی دوره های اعمال سیاست پولی
محدودکننده، تعریف گردید که مقدار آن در دوره های کنترل سیاستی برابر با ۱ و در سایر دوره ها صفر درنظر گرفته شد. بر این اساس، ۱ دوره سیاست پولی مشخص گردید. طی این دوره ها، در کل ۱۱ نوع ابزار
) توسط بانک مرکزی فرانسه به کار رفت که می توان آنها را به سه گروه تقسیم بندی کرد: ۱
سقف بازتنزیل )کنترل وام دهی در پنجره تنزیل بانک مرکزی(؛ ۲( نسبت نقدینگی و نسبت ذخیره؛ و
۱( کنترل مستقیم وام دهی شبکه بانکی به اقتصاد )سقف اعتباری(. مهم ترین دلایل بانک مرکزی برای خلق
این ابزارها، تطبیق با شرایط در حال تغییر بانکداری، ممانعت از دور زدن کنترل ها توسط بانک ها و حفظ
اثر بخشی سیاستها بود.
بانک مرکزی فرانسه تقریبا ۴۱ درصد از » ابزارهای مقداری « نتایج این مطالعه حاکی از آن است که
واریانس تولید و قیمت را توضیح می دهد. همچنین محدود سازی اعتبار، منجر به کاهش سطح قیمت ها
گردیده است. علاوه بر آن، هیچگونه معمای قیمتی ۱ نیز مشاهده نشد که این یافته مغایر با نتایج مطالعات مدل
نرخ های وجوه « یا » تاریخ های رومر « خود رگرسیون برداری در مورد سیاست پولی ایالات متحده برمبنای
فدرال ۲ است.

Keywords:

سیاست پولی , کنترل اعتباری , تحلیل روایی , معمای نقدینگی