بررسی ولایت قهری پدر و جد پدری در حقوق ایران

لفظ ولایت دارای مفاهیم وسیع و گستردهای است که در مفهوم عام یعنی کسی که سلطه ای بر مال و جان دیگری پیدا می کند و در مفهوم حقوقی یعنی سلطه ای که قانون به طریقی به شخصی داده که امور مربوط به دیگری را انجام دهد و کسی که این اقتدار را دارد ولی نامیده می شود که به دو قسم ولی عام و ولی خاص تقسیم می شود. ولی عام کسی است که امور مربوط به اشخاص را در حدود قانون بر عهده دارد و این شخص از سوی مرجع صلاحیت دار این صلاحیت و شایستگی را دارد لذا حاکم ولی عام است و اکنون سمت حاکم را دادستان برعهده دارد و قانون وظایفی را برعهده وی نهاده است . ولی خاص عبارت است از ولایت پدر و جد صغیر و وصی منصوب از طرف آنان که ماده ۱۱۹۴ قانون مدنی نیز به آن اشاره و عنوان کرده که پدر و جد پدری و وصی از طرف یکی از آنان ولی خاص طفل نامیده می شود. هدف از این پژوهش بررسی ولایت قهری پدر و جد پدری در حقوق ایران می باشد. روش انجام تحقیق توصیفی - تحلیلی است . برای گردآوری اطلاعات از روش مطالعات کتابخانه ای کمک گرفته شده است که با ابزار فیش برداری ، داده ها جمع آوری گردیده اند. نتایج تحقیق نشان داد که ولایت بر طفل برعهده پدر و جد پدری است (به صورت مشترک) و مادر حق هیچگونه دخالتی در این خصوص نداشته و نسبت به اداره اموال فرزند خویش سمتی ندارد.

Keywords:

ولایت , پدر , جد پدری , حقوق.