مقایسه رضایت زناشویی ، همدلی ، خودکارآمدی رابطه در زوجین هر دو شاغل فرهنگی وتک شاغل فرهنگی

هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه رضایت زناشویی ، همدلی ، خودکارآمدی رابطه در زوجین هر دو شاغل فرهنگی و تک شاغل فرهنگی بود. روش: این مطالعه از نوع علی مقایسه ای بود که بر روی زوجین هر دو شاغل فرهنگی و تک شاغل فرهنگی در شهرستان مبارکه انجام شد. تعداد ۸۰ زوجین هر دو شاغل فرهنگی و تک شاغل فرهنگی (۴۰ زوج هر دو شاغل فرهنگی و ۴۰ زوج تک شاغل فرهنگی )، پس از بازبینی ملاک های مد نظر پژوهش ، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب صورت گرفت . ابزار این تحقیق شامل پرسشنامه همدلی جولیف و فارینگتون (۲۰۰۶)، پرسشنامه خودکارآمدی رابطه لوپز و لنت (۱۹۹۱)، و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (۱۹۹۸)، بود و داده ها با آزمون آماری تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که رضایت زناشویی ، همدلی و خودکارامدی رابطه زوجین هر دو شاغل فرهنگی بیشتر از زوجین تک شاغل فرهنگی است (۰۰۰۱/۰.(p< نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که اشتغال هر دو زوج می تواند به بهبود مولفه روانشناختی زوجین کمک کند و باعث بهبود زندگی زناشویی شود.

Keywords:

رضایت زناشویی , همدلی , خودکارآمدی رابطه , زوجین