محدودیت های تعیین حق سرنوشت در حقوق بین الملل و حقوق ناظر بر جدایی طلبان حقوق بین الملل

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 36

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PHCONF07_295

تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1402

Abstract:

جدایی به عنوان یکی از اشکال تشکیل کشور در کنار سایر اشکال مطرح میشود. پیش از هر چیز باید به تفاوت تشکیل کشور تغییر کشور و تغییر حکومت توجه داشته باشیم . تشکیل کشور متضمن دو امر است ایجاد مرزهای سرزمینی جدید یا تغییر در مرزهای سرزمینی پیشین و ظهور شخصیت حقوقی جدید منظور از تغییر کشور، صرفا تغییر در مرزهای سرزمینی آن است که نیازی به شناسایی مجدد کشورها ندارد و تغییر حکومت نیز یا ناشی از انقلاب است یا کودتا یا اصلاح قانون اساسی که جز در صورت وجود توافقی دیگر، موضوعی اس است که مربوط به امور داخلی کشورها میشود اشکال تشکیل کشور در کنوانسیون جانشینی کشورها بر معاهدات مصوب ۱۹۷۸ بیان شده است اشکال تشکیل کشوری نوین عبارتند از »فروپاشی که طبق آن یک کشور به دو یا چند کشور جدید تقسیم میشود و اثری از حاکمیت پیشین باقی نمیماند مانند فروپاشی شوروی سابق و یوگسلاوی سابق ؛ »اتحاد« که طبق آن دو کشور با هم متحد میشوند و حاکمیتی جدید را به نمایش می گذارند مانند وحدت آلمان دموکراتیک با آلمان سوسیالیست و در نهایت انفکاک که خود بر دو نوع است : »واگذاری« که طبق آن بخشی از سرزمین با رضایت یا شناسایی دولت مرکزی مستقل اعلام میشود مانند موارد بنگلادش و اریتره ؛ »جدایی « که طبق آن بخشی از سرزمین بدون رضایت دولت مرکزی مستقل اعلام میشود مانند موارد کوزوو، اوستیای جنوبی و آبخازیا . اشکال »تغییر« کشور که متضمن تغییر در مرزهای سرزمینی کشور است . در حالی که حقوق ناظر بر جدایی طلبان دچار سکوت، اجمال و ابهام بوده است . در این راستا حقوق بین الملل با دو اصل کلی و متناقض حق تعیین سرنوشت برای مردم خواهان جدایی از یک سو و اصل احترام به تمامیت ارضی کشورها به نفع دولت مرکزی از سوی دیگر مواجه است .اجرای این حق همچنان با موانع و محدودیت هایی همانند حفظ تمامیت ارضی کشورها و اصل عدم مداخله در امور داخلی کشورها و ممنوعیت تجزیه طلبی و مهم تر از همه حفظ صلح و امنیت بین المللی مواجه است . از سوی دیگر، توجه روزافزون به حقوق بشر و جهانشمولی آن، تحولات عمدهای در قلمرو مفهوم و اجرای این حق به وجود آورده که در نتیجه ، این امر موجب تقابل حقوق بشر و حاکمیت دولت ها گردیده است این حق فقط به دوران استعمارزدایی محدود می شود. حقوق بین الملل معمولا از کشورمادر در خواسته اش برای حفظ تمامیت ارضی خود حمایت مینماید.

Keywords:

حقوق بین الملل , جدایی , حق تعیین سرنوشت , اصل احترام به تمامیت ارضی کشورها , شناسایی کشور.

Authors

شیرزاد امیری

استادیار گروه حقوق، واحد اسلام آباد غرب ، دانشگاه آزاد اسلامی ، اسلام آباد غرب، ایران