رابطه بین قدردانی و رضایت از زندگی نوجوانی با نقش میانجیگری حمایت اجتماعی و مشکلات هیجانی

مقدمه: رضایت از زندگی، به دلیل ارتباط همزمان و بلند مدت آن با نتایج سازگاری در نوجوانی، از قبیل عملکرد تحصیلی بالاتر، وضعیت اجتماعی مطلوب و مثبت، کاهش مشکلات رفتاری و افزایش مشارکت نوجوانان از اهمیت زیادی برخوردار است. از این رو، هدف پژوهش، بررسی رابطه بین قدردانی و رضایت از زندگی نوجوانی با نقش میانجیگری حمایت اجتماعی و مشکلات هیجانی بود.  روش: این پژوهش مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل مقطع متوسطه دوره اول شهرستان میبد استان یزد در سال تحصیلی۱۳۹۹-۱۳۹۸ بود؛ که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی دویست و هشتاد و هفت نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های قدردانی، رضایت از زندگی، حمایت اجتماعی و مدرسه من و مدرسه ما استفاده شد.  نتایج: نتایج تحلیل مسیر نشان داد که روابط مستقیم قدردانی، حمایت اجتماعی و مشکلات هیجانی با رضایت از زندگی معنادار بودند. همچنین، اثرات غیر مستقیم قدردانی بر رضایت از زندگی از طریق میانجیگری حمایت اجتماعی و مشکلات هیجانی نیز معنادار بود.  بحث و نتیجه گیری: بنابر نتایج به دست آمده، با بالابردن حمایت اجتماعی و اجرای برنامه هایی ازجمله آموزش، جهت بالا بردن قدردانی و تنظیم مشکلات هیجانی می توان به دانش آموزان کمک کرد تا رضایت از زندگی بالاتری داشته باشند.

Keywords:

Social Support , Satisfaction Of Life , Gratitude , Emotional Problems , Yazd , حمایت اجتماعی , رضایت از زندگی , قدردانی , مشکلات هیجانی , یزد