بررسی تاثیر فلز پرکننده بر مقاومت به خوردگی فلز جوش در اتصالات فولاد میکرو آلیاژ API۵L X۹۰

در این پژوهش مقاومت به خوردگی فلز جوش در اتصالات فولاد میکرو آلیاژ API۵L X۹۰ بررسی گردید. جوشکاری با استفاده از فلزات GTAW توسط فرآیند ER۲۲۰۹ و فلز پرکننده زنگ نزن دو فازی ER۹۰S-B۳. ER۱۰۰S-GER۱۲۰S- پرکننده میکرو آلیاژی انجام شد. بررسی های ریز ساختاری با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM انجام گردید. مطالعات ریز ساختاری نشان داد که ریز ساختار فلز پایه شامل قربت و بینتیت دانه ای میباشد و فلز جوش فلزات پرکننده میکرو آلیاژی مختلف تماما شامل مقادیر مختلفی از فریت های سوزنی چند وجهی و جزایر مارتنزیت استنبت (MA) میباشند. فلز جوش فلز پرکننده زنگ نزن دو فازی شامل فریت و استنیت بوده که میزان آستنیت بیشتر از فریت میباشد. بیشترین میزان فریت سوزنی بین فلزات جوش میکرو آلیاژی در فلز جوش ER۱۲۰-G مشاهده گردید. نتایج آزمون خوردگی پلاریزاسیون نشان داد که فلز جوش ER۲۲۰۹ دارای کمترین میزان نرخ خوردگی می باشد.