بررسی تاثیر فلز پرکننده بر چقرمگی شکست فلز جوش در اتصالات فولاد میکرو آلیاژ API۵L X۹۰ با فرآیند GTAW

در این پژوهش مقاومت به خوردگی فلز جوش در اتصالات فولاد میکرو آلیاژ API۵L X۹۰ بررسی گردید. جوشکاری با استفاده از فلزات پرکننده میکرو آلیازی -ER۹۰S-B۳ . ER۱۰۰-G ER۱۲۰ و فلز پرکننده زنگ نزن دو فازی ER۲۲۰۹ توسط فرآیند GTAW انجام شد. بررسی های ریز ساختاری با استفاده از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM انجام گردید. مطالعات ریز ساختاری نشان داد که ریز ساختار فلز پایه شامل فریت و بینتیت دانه ای میباشد و فلز جوش فلزات پرکننده میکرو آلیازی مختلف تماما شامل مقادیر مختلفی از قریتهای سوزنی چند وجهی و جزایر مارتنزیت استنیت (MA) میباشند. فلز جوش فلز پرکننده زنگ بزن دو فازی شامل فریت و استنیت بوده که میزان استنیت بیشتر از قریت میباشد. بیشترین میزان فریت سوزنی بین فلزات جوش میکرو آلیاژی در فلز جوش ER۱۲۰S-G مشاهده گردید. چقرمگی فلز پایه و فلزات جوش توسط دست ضربه شارپی تعیین گردید. نتایج آزمون نشان داد که در دمای محیط فلز جوش پر شده با فلز پرکننده ER۱۲۰S-G و در دمای ۲۰ - درجه سانتی گراد فلز پایه دارای بیشترین چقرمگی شکست بوده است.

Keywords:

API۵L X۹۰ , فلز , جوش ریز ساختار چقرمگی شکست