اثر یون های دوظرفیتی موجود در آب تزریقی بر کاهش آسیب سازند و بهبود ترشوندگی سنگ مخازن کربناته

مهمترین چالش در عملیات تزریق آب به مخازن نفتی تشکیل رسوبات معدنی براثر ناسازگاری آب تزریقی و آب سازندی می باشد. رسوب گذاری در خلل و فرج و گلوگاه های حفرات سنگ مخزن می تواند موجب کاهش نفوذپذیری و تخلخل سنگ و کاهش تولید از مخزن شود. یکی از روشهای برطرف کردن این مشکل تغییر مهندسی یون های موجود در آب تزریقی می باشد. در تزریق آب هوشمند نوع و غلظت یونها اهمیت ویژه ای در افزایش راندمان تولید و ضریب بازیافت نفت دارد. در این مقاله ابتدا براساس آنالیز یونی نمونه های واقعی آب سازندی و آب تزریقی در یکی از میادین جنوب غرب ایران، تستهای سازگاری آبها وتغییرات ترشوندگی سنگ مخزن در حضور آب هوشمند به صورت آزمایشگاهی انجام شد. سپس آنالیز حساسیت بر روی یون های موثر بر رسوبات استرانسیم سولفات وکلسیم سولفات انجام شد. برای شناسایی جنس ، سایز و مورفولوژی رسوبات از روش تصویر برداری میکروسکوپ الکترونی روبشی و آنالیز ایدکس استفاده شد. نتایج نشان داد که یون منیزیم با غلظت بهینه ppm ۱۹۰۰ با تغییر زاویه تماس برابر با ۸۶ درجه بیشترین تاثیر بر تغییر ترشوندگی سنگ مخزن از نفت دوست به آب دوست دارد. غلظت بالای یون سولفات موجب تشکیل بیشترین مقدار رسوبات استرانسیم سولفات وکلسیم سولفات و ایجاد آسیب سازندی می شود، به طوری که در غلظت ppm ۴۰۰۰ وزن رسوبات از ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلی گرم بر لیتر افزایش داشت .