اثر بخشی برنامه فرزند پروری مثبت بر والدگری موثر در مادران دانش آموزان دخترمتوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر والدگری در مادران دارای نوجوان دخترانجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با گروه گواهو با استفاده از جایگزینی تصادفی آزمودنی ها در گروه های آزمایشی و گواه است. جامعه آماری، شامل مادران دارای دانش آموزان سیزده تا هجده سال در شهر اصفهان، سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ بود. ۴۰ آزمودنی با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزینشدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه والدگری موثر آبباما ۱۹۹۱ ، بود. تحلیل داده ها با روش تحلیلکواریانس انجام شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که نمرات گروه آزمایش با گروه گواه تفاوت دارد.بنابراین برنامه فرزند پروری مثبت توانسته است والدگری مثبت را افزایش دهد. به عبارت دیگر آموزشبرنامه فرزندپروری مثبت بر والدگری مثبت تاثیر معنادار داشت.

Keywords:

برنامه فرزند پروری مثبت , والدگری موثر , مادران , داناش آماوزان دختار , متوساههدوم