مقایسه تغییرناپذیری و ترس از تنهایی در دانش اموزان تیزهوش و عادی

نوجوانی دوره خاصی از زندگی است که در آن ارتباط والدین با فرزندان تغییر میکند و اگر این ارتباط به شیوه درست انجام نگیرد، والدین و فرزندان از هم دور میشوند و فاصله میگیرند. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تغییرناپذیری و ترس از تنهایی در دانش اموزان تیزهوش و عادی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش اموزان مدارس مقطع متوسطه دوم شهر اردبیل ۲۴۹۳۱) نفر) در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۲ بود. نمونه آماری تحقیق حاضر ۴۰۰ دانش اموز ۲۰۰ ) دانش اموز عادی و ۲۰۰ دانش اموز تیزهوش) با دامنه سنی ۱۵ - ۱۷ که به شیوه ی تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های درد ذهنی اورباخ و همکاران (۲۰۰۳) و تست سنجش هوشبهر ریون جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیره ( مانوا) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس چند متفیره (مانوا) نشان میدهد مولفه های تغییرناپذیری و ترس از تنهایی در دو گروه دانش اموزان تیزهوشان و عادی تفاوت معنیداری وجود دارد .(p< ۰/۰۵) به طوری که میانگین نمرات گروه دانش اموزان تیزهوش در این مولفه ها پایینتر از دانش اموزان عادی است. بنابراین پیشنهاد میشود در کنار برنامه های درسی دانش اموزان عادی و تیزهوش، به خصوص در دوره دبیرستان که به سبب اقتضای سنی این دانش اموزان در دوران بحرانی قرار داشته و بیشتر مستعد رفتارهای پرخطر میباشند، به کارکردهای روانشناختی آنان نیز توجه شود.

Keywords:

تغییرناپذیری , ترس از تنهایی , دانش اموزان تیزهوش , دانش اموزان عادی.