بررسی بسترهای بهینه سازی تدریس بر خط از منظر چالش و عوامل سوق دهنده در زمان اپیدمی کووید و ارائه مدل کارا

هدف از تحقیق حاضر بررسی بسترهای بهینه سازی تدریس بر خط از منظر چالش و عوامل سوق دهنده در زماناپیدمی کووید بود. این پژوهش به صورت آمیخته اکتشافی اجرا گردید. در فاز کیفی پژوهش تعداد ۱۵ نفر ازاساتید دانشگاهی به روش نمونه گیری هدفمند در مصاحبات نیمه ساختار یافته مشارکت داشتند. نمونه های آماریفاز کمی شامل ۳۰۰ نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی تربیت بدنی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخابشدند. ابزار پژوهش پرسشنامه مستخرج از فاز کیفی مشتمل بر متغیرهای عوامل آموزشی، زیرساخت هایآموزشی، منابع انسانی متخصص، فرآیندهای یادگیری کارا، ارزیابی اثربخش، فناوری آسان و تعاملات انسانی بود.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، ابتدا روایی سازه و کفایت نمونه برداری با استفاده از آزمون KMO و آزمون کرویت بارتلت (Bartlet test) بررسی گردید و درنهایت از نرم افزار آموس در سطح معناداری (P≤۰/۰۵) استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل آموزشی، زیرساخت های آموزشی، منابع انسانی متخصص و فناوری از بالاترین ضریب مسیر برخوردار بودند. از اینرو به متولیان و سیاست گذاران نظام آموزشی پیسشنهاد می-شود که از طریق برگزاری دوره های آموزش مجازی در کنار استقرار فناوری آسان و توسعه زیرساختهای آموزشزمینه ارتقاء آموزش واحدهای عملی را فراهم نمایند.

Keywords:

کیفیت آموزش , دانشجویان تربیت بدنی , کرونا ویروس , زیرساخت های آموزشی