تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر امیدواری، تاب آوری و سازگاری اجتماعی زنان سواد آموز

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر امیدواری، تاب آوری و سازگاری اجتماعی زنان سواد آموز,است. طرح این پژوهش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل برابر و از نوع طرح های نیمه آزمایشی است. جامعه اماریتحقیق حاضر شامل زنان سواد آموز ناحیه دو شهر همدان با تعداد ‎۹۰۴ نفر در طی سال ۱۴۰۱ و نمونه آماری در این پژوهشتعداد ۳۰ نفر زنان سواد آموز ناحیه دو شهر همدان که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروهآزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) جای گرفته اند. آموزش مهارت های ارتباطی بر اساس بسته امامی نائینی (۱۳۹۴)صورت گرفت که شامل شامل ده جلسه آموزشی و با تکرار یک جلسه در هفته و به مدت ۱۲۰ دقیقه می باشد. تحزیه وتحلیل آماری با آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف و تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره به توسط نرم افزار SPSSویرایش ۲۵ انحام شده است. یافته های پژوهش نشان دادند که با سطح اطمینان ۹۵% مهارت های زندگی بر امیدواری، تاب آوری و سازگار اجتماعی زنان سواد آموز ناحیه دو شهر همدان تاثیر می گذارد. همچنین اندازه اثر نشان می دهد که مهارتهای زندگی به میزان ۸۳% بر تاب آوری، ۶۸% بر امیدواری و ۷۴% بر سازگاری اجتماعی زنان سواد آموز موثر بوده و بیشتر می تواند تاب آوری آنان را افزایش دهد.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , امیدواری , تاب آوری , سازگاری اجتماعی , زنان سواد آموز ناحیه دو شهر همدان