مقایسه اثربخشی مداخله شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان شناختی رفتاری بر افزایش بینش نسبت به فرایند ارتباط مبتلایان سایکوز ناشی از مواد

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخله شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان شناختی رفتاری بر افزایش بینش نسبتبه فرایند ارتباط مبتلایان سایکوز ناشی از مواد بود. روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه باگروه کنترل سه گروهی بهره گرفته شده بود.جامعه آماری این پژوهش مبتلایان سایکوز ناشی از مواد شهر تهران می باشند. بهمنظور اطمینان بیشتر برای پژوهش حاضر ۱۵ نفر در هر گروه انتخاب می شود. از جامعه آماری یاد شده به منظور انتخاب شرکتکنند گان افراد داوطلبی که دارای ملاک های ورود به پژوهش باشند انتخاب و پس از اجرای مرحله پیش آزمون در یک جلسهمشترک، به صورت تصادفی در سه گروه ۱۵ نفری آزمایش ۱ (درمان ذهن آگاهی)، آزمایش ۲ (درمان شناختی- رفتاری) و گروهگواه جایگزین شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه مهارت های ارتباطی بین فردی توسط توسط کویین دام (۲۰۰۴) وپروتکل درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی پروتکل درمان شناختی رفتاری بود.یافته ها نشان می دهد که این متغیرها تاثیرمعنی داری بر میانگین نمره بینش نسبت به فرایند ارتباط دارد. یعنی میانگین نمره علائم منفی در گروه کنترل و آزمایش اول ودوم در مرحله پس آزمون پس از حذف اثرات پیشین تفاوت معنی داری با هم دارد. نتایج نشان داد که هر دو روش بر افزایشبینش نسبت به فرایند ارتباط بیماران سایکوز ناشی از مواد تاثیر گذار هستند لذا می توان از این روش ها در جهت افزایش بینشنسبت به فرایند ارتباط بیماران سایکوز ناشی از مواد استفاده نمود.

Keywords:

مداخله شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی , درمان شناختی رفتاری , بینش به فرایند ارتباط , سایکوز ناشی از مواد