پیش بینی نشانگان ضربه عشق براساس فقدان لذت جویی و دشواری تنظیم هیجان در دانشجویان دختر

هدف این تحقیق بررسی رابطه فقدان لذت جویی و دشواری تنظیم هیجان با نشانگان ضربه عشق و پیش بینی نشانگان ضربه عشق بر اساسرابطه فقدان لذت جویی و دشواری تنظیم هیجان در دانشجویان دختر بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری اینپژوهش را کلیه دانشحویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان کاشمر در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ تشکیل دادند (۱۵۴۰ نفر). نمونه آماری بااستفاده از جدول کرجسی و مورگان ۳۰۶ نفر تعیین و به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به دلبل افت آزمودنی، اطلاعات ۲۸۳ نفرمورد تحلیل قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه های تنظیم هیجانی گروس و جان. شدت نشانگان ضربه عشق راس و مقیاس فقدان لذتجوبی اسنیت و همیلتون بود. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار spss-۲۵ با تحلیل رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیهو تحلیل شد. نتایج نشان داد مقادیر همبستگی بین نشانگان ضربه عشق با فقدان لذت جویی (r=۰/۴۰) و راهبرد ارزیابی مجدد (r=-۰/۳۶)همبستگی معنادار وجود دارد (\<۰/۰۵) اما بین نشانگان ضربه عشق با راهبرد فرونشانی رابطه معنی داری وجود ندارد (P>۰/۰۵). فقدانلذت جویی و راهبرد ارزیابی مجدد پیش بینی کننده قابل اعتمادی برای نشانگان ضربه عشق هستند.

Keywords:

فقدان لذت جوی , تنظیم هیجان , نشانگان ضربه عشق