بررسی نقش روابط والد- فرزند، حمایت اجتماعی ادراک شده، مشکلات بین فردی و شفقت خود در پیش بینی احساس تعلق خنثی

احساس تعلق خنثی تاثیر زیادی بر جنبه های مختلف زندگی جمعی و فردی انسان ها دارد و عوامل زیادی در ایجاد یا از بین رفتن آن نقشدارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش روابط والد-فرزند، حمایت اجتماعی ادراک شده مشکلات بین فردی و شفقت خود در پیش بینیاحساس تعلق خنثی در دانشجویان دختر است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی اماری شامل دانشجویان دختر دانشگاههای شهر اصفهان است و نمونه ها شامل ۱۳۴ نفر از دانشحویان دختر بین ۱۸ تا ۲۴ سال بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب ودر پژوهش شرکت داده شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس نیازهای بین فردی (ون آوردن و همکاران، ۲۰۰۸) مقیاس رابطه ی والد-فرزندیفاین و همکاران، ۱۹۸۳)، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، ۱۹۸۸)، مقیاس مشکلات بین فردی (بارخام و همکاران، ۱۹۹۴) و مقیاس خود دلسوزی فرم کوتاه (ریس و همکاران، ۲۰۱۱) بود. برای تحلیل داده های پژوهش از روش تحلیل رگرسیون گام به گاماستفاده شد. نتایج نشان داد حمایت خانواده. دوستان افراد مهم و شفقت به خود با احساس تعلق خنثی رابطه ی منفی و معنا دار دارند و رابطهمشکلات بین فردی و احساس تعلق خنثی، یک رابطه مثبت و معنادار است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر های حمایت دوستان،خانواده، افراد مهم و شفقت خود به صورت منفی پیش بینی کننده ی احساس تعلق خنثی در جامعه ی مد نظر بوده و برای ارتباط والد-فرزند ومشکلات بین فردی نقش پیش بینی کننده مورد تایید قرار نگرفت. بر این اساس به منظور کاهش احساس تعلق خنثی در دانشحویان دختر،توجه به نقش حمایت اجتماعی ادراک شده و شفقت خود توصیه می شود.

Keywords:

احساس تعلق خنثی , رابطه والد- فرزند , حمایت اجتماعی ادراک شده , مشکلات بین فردی , شفقت خود